بارها پیش تو و چشم تو کم آوردم

تا کی از شرم تو با چشم ترم برگردم؟!!

گرچه از چشم تو آتش به دل و جان دارم

مانده ام در عجب از دست و نگاه سردم

سرخی صورتم از شرم حضورت دارم

ورنه عمریست که پاییز دل و رخ زردم

صبرکن ، صبرکن ای از دل تنهایم دور

تا کمی دور تو و دور نگاهت گردم

بارها گفته ام و بار دگر می گویم:

که به یک گوشه ی چشم تو دواشد دردم

((م-زکی زاده 30/4/92))